Þú sefur alveg til hádegis
Þú deyrð en lifnar við
Laufblöðin breyta um lit
Þú finnur til, ferð á fætur
Íklæddur regnkápu
Þú heldur út í skammdegið
Þú rífur úr hjartarætur
Sem þú treður á
Með hendur í vösum
Með nóg kominn
Í votu grasinu geng
Þangað til
Það skín á mig í gegnum trjágreinar
Lít upp og lifna við
Laufblöðin breyta um lit
Við finnum mið, festum rætur
Afklæðum og hjörtum
Við höldum út í góðan dag
Gróðursetjum og gefum líf
og við springum út
Með hendur úr vösum
Í mold rótar
Núna fjarlægjum við
Hugsun ljóta
Tíminn lagar allt, gefur líf
Kyndir upp bál
Logar sálar
Ekki lengur kalt, hef aftur líf
Lifnar mín sál
Heiminn mála
Erbacce
Dormi fino a mezzogiorno,
muori per poi risorgere alla vita,
le foglie intanto cambiano colore.
Stai male, decidi di fare una camminata
con addosso il tuo impermeabile,
continui ad uscire nei giorni di vento.
Strappi con forza le radici del tuo cuore,
le calpesti
con le mani nelle tasche.
Hai affrontato abbastanza problemi,
nell’erba bagnata si celava —-,
fino ad allora.
Splende su di me attraverso i rami,
guardo in alto e mi sento di nuovo vivo,
le foglie intanto cambiano colore.
Ci sentiamo —–,
mettiamo le radici
Ci togliamo i vestiti ed i nostri cuori —–
———
Noi piantiamo e diamo vita,
Noi fioriamo 1
con le mani fuori dalle tasche
Nelle radici della terra
—————–
—————–
Il tempo guarisce tutto, il tempo dà la vita.
Si accendono dei fuochi
che bruciano le nostre anime
Non è più freddo,
sono di nuovo vivo,
la mia anima ritorna alla vita.
Dipingo il mondo.