Glòsòli

 

Nú vaknar þú
Allt virðist vera breytt
Ég gægist út
En er sé ekki neitt

Á skóna bind svo
Á náttfötum hún?
Í draumi barst hún
Ég hrekk í kút
En sólin, er hún?
Hvar er hún? Inní hér?

En hvar ert þú?….

Legg upp í túr
og tölti götuna
Sé ekki út
og nota stjörnurnar
Hleypur endalaust hún
og klifrar svo út
Glósóli-leg hún
og komdu út

Ég vakna draumi úr
Mitt hjarta að slá, úfið hár
Stíg rúmi frammúr sé skítuga skó

og hér ert þú, Glósóli
og hér ert þú, Glósóli
og hér ert þú, Glósóli
og hér ert þú, Glósóli
og hér ert þú…

Sole splendente

Adesso che sei sveglio,
tutto sembra diverso
mi guardo attorno,
e niente è cambiato

Indosso le scarpe, quando noto
che lei ha ancora indosso il suo pigiama,
poi in un sogno mi trovo
ancorato da un anticlimax

Lei è con il sole
là fuori

Ma tu dove sei?
Inizio un viaggio,
vagando per le strade,
non trovo una via d’uscita,
così utilizzo le stelle.
Lei siede per l’eternità,
per poi alzarsi.
Lei è il sole splendente che sorge.

Mi risveglio da un incubo,
con il cuore che pulsa
senza controllo.
Sono talmente abituato a questa follia,
che ormai è diventata obbligatoria
ed eccoti,
ti sento
eccoti, sole splendente
eccoti, sole splendente

 

Comments are closed